In vwo 4 zijn we aangekomen bij het hoofdstuk over cirkelbewegingen. Tijd dus voor een van mijn favoriete practica: de vliegende beesten. Waar we op mijn vorige school een helle melkfabriek aan vliegende koeien hadden, hebben we op het Eckart een hele dierentuin aan verschillende beesten. Een koe, een varken, een geluid makende adelaar, een vleermuis met lichtgevende rode ogen en een papegaai. Vooral de adelaar in combinatie met flapperende vleugels geeft altijd een hoop geluid en gezelligheid in het lokaal.
De opdracht die ik leerlingen mee geef is te bepalen wat de spankracht is wanneer hun beest met een constante snelheid rondjes vliegt. Ik zet wat theorie op het bord, schets dan altijd even een tekeningetje van de situatie en laat ze los. Stap 1 voor leerlingen is altijd dat ding aan het draaien brengen, wat niet altijd even makkelijk is. Als het beest dan eindelijk rondjes vliegt gaan ze eens nadenken over hoe ze dan de spankracht moeten berekenen. Dat blijkt moeilijker dan ze dachten en nadenken in de herrie gaat niet altijd even goed. Gelukkig krijg ik ze dan toch zo ver dat ze even een krachtentekening maken en herhaal ik nog eens dat de middelpuntzoekende kracht ook wel de resultante kracht is in de situatie van een cirkelbeweging en daarna komen ze er over het algemeen wel uit.
Dan komt de moeilijkheid van het meten, want meet maar eens de baanstraal van een fladderend object. Ik geef altijd aan dat ze deze proef niet voor niets in kleine groepjes doen in plaats van in tweetallen en zo komen ze met wat creativiteit vaak toch wel tot een aardige benadering van de baanstraal.
Mocht je ook met deze proef aan de slag willen gaan dan hoop ik voor je dat ze op school al vliegende beesten hebben, want ze zijn steeds lastiger te krijgen. Op Ali is wel iets te bestellen, maar daar willen scholen liever niets van weten en bij alle Nederlandse webshops is de voorraad op. Misschien moet ik zelf maar een webshop gaan beginnen…
